天目拼音版、注音及讀音：

文學(xué)家：袁宏道

tiān mù

天目

tiān mù yōu suì qí gǔ bù kě yán，yóu zhuāng zhì diān，kě èr shí yú lǐ。

天目幽邃奇古不可言，由莊至顛，可二十余里。

fán shān shēn pì zhě duō huāng liáng，qiào xuē zhě xiān yū qū mào gǔ zé xiān yán bù zú，gǔ dà zé líng lóng jué shǎo，yǐ zhì shān gāo shuǐ fá，shí jùn máo kū: fán cǐ jiē shān zhī bìng。

凡山深辟者多荒涼，峭削者鮮迂曲；貌古則鮮妍不足，骨大則玲瓏絕少，以至山高水乏，石峻毛枯：凡此皆山之病。

tiān mù yíng shān jiē hè，fēi liú cóng cóng，ruò wàn pǐ gǎo，yī jué yě。shí sè cāng rùn，shí gǔ ào qiǎo，shí jìng qū zhé，shí bì sǒng qiào，èr jué yě。suī yōu gǔ xiàn yán，ān yǔ jiē jīng，sān jué yě。yú ěr bù xǐ léi，ér tiān mù léi shēng shén xiǎo，tīng zhī ruò yīng ér shēng，sì jué yě。xiǎo qǐ kàn yún，zài jué hè xià，bái jìng rú mián，bēn téng rú làng，jǐn dà dì zuò liú lí hǎi，zhū shān jiān chū yún shàng ruò píng，wǔ jué yě。rán yún biàn tài zuì bù cháng，qí guān qí shén，fēi shān jū jiǔ zhě bù néng xī qí xíng zhuàng。shān shù dà zhě，jǐ sì shí wéi，sōng xíng rú gài，gāo bù yú shù chǐ，yī zhū zhí wàn yú qián，liù jué yě。tóu chá zhī xiāng zhě，yuǎn shèng lóng jǐng，sǔn wèi lèi shào xīng pò táng，ér qīng yuǎn guò zhī，qī jué yě。yú wèi dà jiāng zhī nán，xiū zhēn qī yǐn zhī dì，wú yú cǐ zhě，biàn yǒu chū chán jié shì zhī xiǎng yǐ。

天目盈山皆壑，飛流淙淙，若萬(wàn)匹縞，一絕也。石色蒼潤(rùn)，石骨奧巧，石徑曲折，石壁竦峭，二絕也。雖幽谷縣巖，庵宇皆精，三絕也。余耳不喜雷，而天目雷聲甚小，聽(tīng)之若嬰兒聲，四絕也。曉起看云，在絕壑下，白凈如綿，奔騰如浪，盡大地作琉璃海，諸山尖出云上若萍，五絕也。然云變態(tài)最不常，其觀奇甚，非山居久者不能悉其形狀。山樹(shù)大者，幾四十圍，松形如蓋，高不逾數(shù)尺，一株直萬(wàn)余錢(qián)，六絕也。頭茶之香者，遠(yuǎn)勝龍井，筍味類(lèi)紹興破塘，而清遠(yuǎn)過(guò)之，七絕也。余謂大江之南，修真棲隱之地，無(wú)逾此者，便有出纏結(jié)室之想矣。

sù huàn zhù zhī cì rì，chén qǐ kàn yún，sì hòu dēng jué dǐng，wǎn sù gāo fēng sǐ guān。cì rì，yóu huó mái ān xún jiù lù ér xià。shù rì qíng jì shén，shān sēng yǐ wéi yì，xià shān lǜ xiāng hè。shān zhōng sēng sì bǎi yú rén，zhí lǐ shén gōng，zhēng yǐ fàn xiāng quàn。lín xíng，zhū sēng jìn yuē: " huāng shān pì xiǎo，bù zú dāng jù mù，nài hé?" yú yuē:" tiān mù shān mǒu děng yì yǒu xiē zǐ fēn，shān sēng bù láo guò qiān，mǒu yì bù gǎn miàn yù。" yīn dà xiào ér bié。

宿幻住之次日，晨起看云，巳后登絕頂，晚宿高峰死關(guān)。次日，由活埋庵尋舊路而下。數(shù)日晴霽甚，山僧以為異，下山率相賀。山中僧四百余人，執(zhí)禮甚恭，爭(zhēng)以飯相勸。臨行，諸僧進(jìn)曰： “荒山僻小，不足當(dāng)巨目，奈何?”余曰：“天目山某等亦有些子分，山僧不勞過(guò)謙，某亦不敢面譽(yù)。”因大笑而別。